Mag.Box

ΜΑΚΡΟΣΥΡΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ Άδειο κουτί ο νους τι να χωρέσει όπου κοιτάξεις η ίδια ιστορία: Πρόσωπα λες βγαλμένα με καρμπόν κενότητα μονάχα κουβαλούν κι αδημονία Βυθισμένο σε βάθος ατέρμονο τούτο το καράβι Κι όλο πως ταξιδεύει στις θάλασσες νομίζουμε του Νότoυ Στην κουπαστή δε γέρνουν το μυστικό τραγούδι του ανέμου που παίζει με τα κύματα ν' ακούσουν ωραίες κοπέλες στοχαστικές νέοι με μαύρα μάτια, γεμάτα από τη φλόγα της αγάπης Εδώ τίποτε δε φλογίζει τις καρδιές στο νου μια παγωνιά- κρότοι από πόρτες που κλείνουν σφραγίζοντας το τέλος μιας μέρας που μόνο σκοτάδι έφερε Μέρα απατηλή οι δείχτες προχωρούν μέσα στην ησυχία Σκέψεις,επιθυμίες, στο δίχτυ της αράχνης πλέκονται καθώς ένας αχός ακούγεται από μακρινό τραγούδι Το λένε οι γοργόνες, σ' άγνωστα βάθη ατέρμονου πελάγους το φέρνουν ως εδώ βουίζοντας άνεμοι μακρινοί νοτιάδες Μακρόσυρτο Τραγούδι (enaliofos)

Όνειρο (enaliofos) Ονειρο Γαλιώτος Ανδρέας Ελαιογραφία σε Μουσαμά 130Χ120 Κ όκκινα φύλλα του κισσού αστράφτουν οι αχτίδες Λευκή δαντέλα υφαίνουν και χρυσή η μέρα να ντυθεί. Α κόμη μια νύχτα στου χρόνου την καταπακτή Σελίδα που γύρισε Απόσταση που διανύθηκε Όνειρο σαν αστραπή στη θύμηση προσάναμμα. Ό λα περνούν εσύ μένεις ίδιος Πάντα ν' αποζητάς ατέλειωτες παραλίες ερημικές Φωτιά που καίει στο τζάκι Δάση με τα τραγούδια των Νυμφών χιονιού την άσπιλη λευκότητα. Τ ώρα οι κούπες άδειες είναι του κρασιού το μαγικό χωριό στο χάρτη μια κουκίδα Το παιδικό ποδήλατο χαμένο στ' ανοιχτά της παγωμένης λίμνης Το γέλιο του πατέρα, τα παραμύθια της γιαγιάς Κήποι που ευώδιαζαν το σούρουπο, βράχια που φεγγαριού ασήμωναν αχτίδες. "ΟΝΕΙΡΟ" Κοιταζοντας τις παλιες φωτογραφιες - ενας κομπος που σφιγγει την καρδια - Ποιηση Λ. Σ. Α. Β ουβή ταινία που περνά καθώς ο ήλιος διαπερνά τα παγωμένα τζάμια Πέφτει στα χέρια, το τραπέζι στο χθες από χαμένα πράγματα