Φισκάρδο (Fiscardo)
Το Φισκάρδο το συνοδεύει η ιστορία. Προϊστορικά εργαλεία μαρτυρούν ότι η περιοχή κατοικήθηκε εδώ και 40.000 χρόνια. Ήταν γνωστό απάνεμο λιμάνι της Ρωμαϊκής Περιόδου με το όνομα «Πάνορμος». Το Φισκάρδο το σεβάστηκε ο μεγάλος σεισμός του`53. Τα σπίτια του και οι γούλινες (βοτσαλωτές) σκαλινάδες, τα μουράγια του, τα κατώγια και τ’ ανώγια μένουν μάρτυρες μιας κεφαλονίτικης αρχιτεκτονικής που πλαισιώνεται από ομορφιά και ευαισθησία. Πέτρινη πελεκητή κορνίζα με ανάλαφρα φουρουσάκια στα παράθυρα και ταβλωτά παραθυρόφυλλα, προκαλούν τον επισκέπτη να σταθεί και να θαυμάσει χωρίς να βαραίνουν την αισθητική. Το αφαιρετικό των κτισμάτων και χρωμάτων, η θάλασσα που περιβάλλει το χωριό και τα κυπαρίσσια που κοπαδιαστά υψώνουν μπόι, σε αναγκάζουν να ομολογήσεις πως ο θεός όταν έφτιαξε το χώρο αυτό είχε κέφια.
Το 1085 ένας Νορμανδός κατακτητής, «ο διάβολος της θάλασσας» όπως τον έλεγαν, ο Ροβέρτο Γυϊσκάρδος πολιορκούσε την περιοχή. Μα πάνω στον αγώνα τη γη να κατακτήσει, τον κατάκτησε αιφνίδια ο θάνατος. Έτσι άφησε κληρονομιά το όνομά του: Γυϊσκάρδος-Πισκάρδο-Φισκάρδο.
Εκτός από τον ποιητή του 19ου αιώνα, Γεράσιμο Μαρκορά —γνήσιος εκπρόσωπος της Επτανησιακής Σχολής (γεν. 1826), από εδώ κατάγεται και ο Ποιητής της θάλασσας, 📃 ο Νίκος Καββαδίας - εκείνος που μας έμαθε πως η θάλασσα «μισάει την προδοσία» και πρώτα πρέπει να την κοιτάς κατάματα και τότε αυτή σε ανταμοίβει γενναιόδωρα.
Στη θαλάσσια αυτή περιοχή του δίαυλου Κεφαλονιάς - Ιθάκης βρίσκονται παραλίες με καθάρια νερά. Η Έμπλυση με τα μεγάλα γουλιά μοιάζει με βοτσαλωτό μωσαϊκό κι εκεί παλεύουν τα κορμιά τη γαλήνη και τη δροσιά ν’ αποκτήσουν. Το Φώκι, όρμο απάνεμο, το επισκέπτονται μικροί και μεγάλοι για να χαρούν τα «κυπαρισσιά» νερά του.
Φρουροί της θάλασσας εδώ οι αιώνιοι ελαιώνες και οι μοναδικοί κυπαρισσώνες, δίνουν την εντύπωση ενός σπηλαίου με φυτικούς σταλακτίτες και με οροφή το γαλάζιο του ουρανού. Από εδώ ξεχύνονται οι ψαράδες κάθε πρωί με συντροφιά τους γλάρους για τη σοδειά της ημέρας. Χορταίνει το μάτι και η ψυχή άμα σταθείς και αγναντέψεις τούτο το μέρος και ο χρόνος χάνει την υπομονή του, σ’ αφήνει ήσυχο. Ντάλα ο ήλιος ψηλά και σμάρια παραθεριστές χαίρονται την περιοχή. Παραδοσιακά σπιτάκια, ενοικιαζόμενα δωμάτια και ταβέρνες σε μαγεύουν, προκαλούν να μείνεις και σε ανταμείβουν με σωματική χαλάρωση και ψυχική γαλήνη.
Από e-city.gr
Σχόλια