Θρακιώτικη Κουζίνα

Θυμάμαι τη γιαγιά μου, ανασκουμπωμένη ν' ανοίγει φύλλο για πίτες - κάτι που της ήταν αναπόσπαστη συνήθεια. Η γέμιση ήταν πάντα σπανάκι με αρωματικά και τυρί φέτα. Δεν ήταν ενιαία η πίτα αλλά μικρά πιτάκια από το φύλλο που με επιδεξιότητα περισσή χώριζε σε μπάλες και άνοιγε μία μία γεμίζοντας με την ωραία αρωματική γέμιση διπλώνοντας τη σε μακρόστενο φάκελο.

Μελιτζανόπιτα

Θρακιώτικη Κουζίνα  "Τα παλιά χρόνια, οι γυναίκες, κάθονταν μπροστά στο σοφραδάκι ειδικό τραπεζάκι για το άνοιγμα του φύλλου που πασπάλιζαν με αλεύρι για να μη κολλάει το ζυμάρι" μας έλεγε η γιαγιά Άννα. Αυτή την εικόνα τη συναντάς στους δρόμους της παλιά Κωνσταντινούπολης στην περιοχή Σουλτάν Αχμέτ: Στη γυάλινη πρόσοψη του μαγαζιού καθισμένες κατάχαμα σε κιλίμια και χαλιά, Τουρκάλες ανοίγουν φύλλο για τις δικής τους κουζίνας πίτες.

Πολίτικη κουζίνα, στους αντίποδες η Θρακιώτικη: Το ταξίδι στις γεύσεις της Θράκης δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Εκεί που νομίζεις ότι πλησιάζεις στον κορεσμό, εκεί ανακαλύπτεις καινούργιες μυρωδιές και γεύσεις. Σε κάθε σου βήμα παρουσιάζεται ένας καινούργιος γευστικός πειρασμός που σε καλεί να τον δοκιμάσεις. Αυτή η πολυπολιτισμική κουζίνα που έχει η περιοχή είναι αυτό το «κάτι» που σε κάνει να μην πλήττεις ποτέ γευστικά.

Τόπος γεμάτος με μπαξέδες και λογής-λογής κρεατικά, θαλασσινά με έντονο το άρωμα της θάλασσας, σιτηρά και ψωμί με μοσχοβολιές και με μια αυθεντικότητα, τόσο στα γλυκά και στα ανατολίτικα μπαχάρια, όσο και στους ανθρώπους που δημιουργούν και παράγουν μέσα από τη γη τα προϊόντα.

Σε κάθε της γωνιά η Θράκη σού θυμίζει ότι, παρόλο που όλα αλλάζουν γύρω μας, η ψυχή της κουζίνας της μένει πάντα ίδια και απαράλλακτη. Ανέπαφη, βρίσκεται εκεί και σε περιμένει να την ανακαλύψεις, να τη δοκιμάσεις, να πειραματιστείς μαζί της και να τη γευτείς.

Κείμενα Συνταγών / Φωτογραφίες: Στέλλα Σπανού
Εκδόσεις Διάπλαση, Χαριλάου Τρικούπη 76