Ραμαζάνι

Συχνά βάζω τη μητέρα μου να μου διηγηθεί για την Ξάνθη - το πανέμορφο αυτό και γεμάτο ιστορικές παραδόσεις μέρος της μακρινής μας Θράκης που είναι και η ιδιαίτερη πατρίδα της...
Ένα από τα πιο ωραία στιγμιότυπα αυτών των διηγήσεων είναι και η αναπόληση του αστεϊσμού (που έγινε ανέκδοτο που όλοι ξεκαρδιζονταν μ' αυτό) που λεγόταν τότε μεταξύ των κατοίκων της πόλης, φίλων και συγγενών:

"Περνά το νταούλι, γρήγορα, χάψε την ελιά!"
(περισσότερα)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Ντοστογιέφσκι στον κινηματογράφο - 8 ταινίες

Σαμπεθάι Καμπιλής

Ώσπου να μας χωρίσει ο θάνατος