Τα λάθη των άλλων

Τι κοινό μπορεί να έχει εκτός από τον τίτλο "Κοντεσίνα" με τα βιβλία του Γρηγορίου Ξενόπουλου αυτό το βιβλίο; Θα μπορούσε να πει κανείς "η Μοίρα": Στον Ξενόπουλο οι ήρωες του βρίσκονται σε ένα παράξενο παιχνίδι της Μοίρας με το περιβάλλον, τις αντίξοες συνθήκες, τα ήθη της εποχής βλ. "Στέλλα Βιολάντη", τη κληρονομική προδιάθεση ως προς ασθένειες βλέπε "Το μυστικό της κοντέσας Βαλέραινας" κλπ. ενώ στο βιβλίο της Δήμητρας Θεοτόκη Αλυφαντή οι Άλλοι ευθύνονται για τα δεινά των ηρώων της.

"Κοντεσίνα μου" ΔΗΜΗΤΡΑ ΘΕΟΤΟΚΗ - ΑΛΥΦΑΝΤΗ
Στην Αλεξάνδρεια του Καβάφη και των Ελλήνων της διασποράς.Στα λιθόστρωτα δρομάκια του πανέμορφου Αργοστολίου.Στην Αθήνα των δύο μεγάλων πολέμων.Εκεί η μοίρα έπλεξε το δίχτυ της αιχμαλωτίζοντας μέσα στο καθήκον και στα πρέπει,αθώες ψυχές,που πλήρωσαν τα λάθη των άλλων.
Η λέξη Κοντεσίνα άσκησε μια έντονη επίδραση στο έργο του Ξενόπουλου και στους αναγνώστες του. Ως γνωστόν έγραψε για όλες τις τάξεις αλλά και τον απασχόλησαν οι διαφορές των τάξεων που στην εποχή της διαμονής του στη Ζάκυνθο ήταν ακόμη ιδιαίτερα εμφανείς - συνθήκες, που ο ίδιος είχε πει, πως αν και τις πρόλαβε προς το τέλος τους, περιγράφονται ωστόσο καθαρά, στο έργο του

🙍"Ο Ποπολάρος": Ο "Αντάρτης" μπορώ να σας πω, πως είναι μια ιστορία που διαδραματίστηκε μπροστά στα μάτια μου προς τον Ν. Γ. Πολίτη - περισσότερα εδώ.

Πολλά έργα του είχαν για ηρωίδες Κοντεσίνες: η Έλδα "η ξανθιά κοντεσίνα με τα ζαφειρένια μάτια που τρέλαιναν κόσμο" αλλά και τον Ζέππο - το γιο του σταφιδά, στον Ποπολάρο, η Κλαίλια η αρραβωνιαστικιά του Ντένη του τραγικού μυθιστορήματος η Αναδυομένη, η κοντέσα Βαλέραινα η θεραπεύτρια των ματιών των πασχόντων από ασθένειες της όρασης συντοπιτών της.

Από μια φιλοσοφική άποψη είμαστε υπεύθυνοι του εαυτού μας και της τύχης μας. Αυτό ρητά διατυπώνεται σαν αξίωμα πως ο καθένας μας κρατά την τύχη του στα χέρια του. Κατά τη λαϊκή σοφία "όπως στρώσεις θα κοιμηθείς", "ηθελέστα και παθέστα". Όμως εδώ εξετάζεται το άτομο σαν μια μοναχική οντότητα που δρα αυτοβούλως στο κόσμο. Κάτι που δεν ισχύει, λαμβανομένων υπ' όψιν τα ανωτέρω ή μάλλον ισχύει κατά ένα μικρό μέρος, ως ένα σημείο.

Φυσικά κάνουμε λάθη - άλλοι μεγάλα άλλοι μικρά. Όμως τα λάθη μπορεί και να είναι αναπόφευκτα ως παραγόμενα από τις συνθήκες - στις οποίες δρα πάντα μια διαφορετική ατομική ψυχοσύνθεση. Σε κάθε περίπτωση τα λάθη είναι αναπόφευκτα είτε τα προκάλεσε η Μοίρα είτε οι Άλλοι. Στη φιλοσοφία του Ινδουϊσμού τα λάθη είναι το αποτέλεσμα του Κάρμα (καλό - κακό) που οι ίδιοι οι άνθρωποι δημιουργούν στις διαδοχικές "ενσωματώσεις"τους.

Το βιβλίο "Κοντεσίνα μου..." κυκλοφορεί - περισσότερα εδώ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις