Αναρτήσεις

Πρόσφατη Ανάρτηση

Δύο αντίθετοι κόσμοι

Εικόνα
Δυο αντίθετοι κόσμοι Ύδρα - Παναγιώτης Τέτσης ↬ κι άλλος ένας "του παραπαίοντος" Την επαύριο της Eurovision 2025 Αν το δεις καθαρά υπάρχουν δύο κόσμοι: του παρατηρούμενου έξω κόσμου και του παρατηρητή. Ανάμεσα η συνείδηση του όντος που παραπαίει ανάμεσα τους, πότε γαντζωμένη στο πραγματικό - αδυνατώντας και να το καταλάβει, άλλοτε στο φανταστικό - αδυνατώντας να το καταλάβει το ίδιο. Αυτή η παλινδρόμηση, σαν ένα εκκρεμές να μετρά τις ώρες, μια μπρος μια πίσω, δημιουργεί την πνευματική αστάθεια, την αμφιβολία, τη θλίψη για το ακατανόητο που δεν μπορεί να γίνει κατανοητό. Ο κόσμος της φαντασίας απέναντι στον κόσμο της πραγματικότητας κι ανάμεσα ένα αγωνιώδες πισωγύρισμα από τη μια μεριά στον παρόντα χρόνο, την άλλη προς τον παρελθόντα, έτσι που όλα γίνονται ανάκατα θραύσματα διάσπαρτων ιδεών που κάποτε κατείχαν αυτοκρατορική θέση στο θρόνο του νου. ↫ Ὁ πίνακας εἶναι τοῦ Π. Τέτση, “Βράχια της Ύδρας”, 2011-14, Λάδι σε μουσαμά (epopteia.gr) Eurovision Song Contest: Austria, ...

Λεμονοδάσος

Εικόνα
Λεμονοδάσος 🌳 Lemon tree forest Κοσμάς Πολίτης: "Λεμονοδάσος" Έλληνες συγγραφείς του Μεσοπολέμου Το ηρωϊκό φτερούγισμα του έρωτα σπαράσσεται μέσα στο τέρας της πραγματικότητας —Κοσμάς Πολίτης "Λεμονοδάσος" "Το μέλλον τρέχει πίσω μας αντί να πάει μπροστά κι εμείς ν' ακολουθάμε" —Λεμονοδάσος Το Λεμονοδάσος είναι μια ιστορία γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο εν είδει ημερολογίου. Καλύπτει τον ίδιο χρόνο που καλύπτουν τα αναφερόμενα γεγονότα και αφηγείται το νεανικό έρωτα ανάμεσα στον Παύλο το κεντρικό πρόσωπο - ένα νέο με επιτυχημένη σταδιοδρομία, γεμάτο όρεξη για ζωή και πόθο να χαρεί τα νιάτα του, και στη Βίργκω, το νεαρό κορίτσι από τον Πόρο που εγκλιματίζεται σιγά σιγά και στην κυριολεξία "ετοιμάζεται", να ενσαρκώσει την πραγματικότητα του απόλυτου έρωτα που βιώνει στο πρόσωπο της ο Παύλος. Ο αναγνώστης παρακολουθεί όχι μόνο τα γεγονότα  που πλαισιώνουν τη διαδρομή του Παύλου μεταξύ Αθήνας - Πόρου, αλλά κυρίως την εσωτερική του πορεία προς την ολο...

Στου Χατζηφράγκου

Εικόνα
Κοσμάς Πολίτης - Στου Χατζηφράγκου Συνοικία Χατζηφράγκου - Σμύρνη Cosmas Politis - At Hatzifragou Κοσμάς Πολίτης (1888-1974) Τέλος πάντων, κάτι πρέπει ν' αγαπάει κανείς σ' αυτό το κόσμο. Μπορείς να ζήσεις δίχως να σ' αγαπάνε, μα όχι δίχως ν' αγαπάς —Κοσμάς Πολίτης "Στου Χατζηφράγκου" Στο βιβλίο πρωταγωνιστής είναι η Σμύρνη, η πατρίδα του συγγραφέα, που έχει πια καταστραφεί. Άλλωστε η έκδοση συμπίπτει με τα σαράντα χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή και μοιάζει με μνημόσυνο. Δεν περιγράφεται όμως η πτώση ούτε η καταστροφή της αγαπημένης πόλης, αλλά η ακμή της, με κέντρο μια γειτονιά με Έλληνες του Χατζηφράγκου .  Στην Ερόικα , καθώς και Στου Χατζηφράγκου , το σκηνικό αποτελούν σύνθεση στοιχείων από υπαρκτές πόλεις (κυρίως, όπως λένε οι μελετητές, της της Πάτρας και της Σμύρνης αντίστοιχα, όπου έζησε ο συγγραφέας), Στου Χατζηφράγκου , ο Πολίτης χρησιμοποιεί, ακόμη και στον τίτλο, πραγματικές τοποθεσίες και περιστατικά Ο σκοπός εδώ δεν είναι να δοξαστεί μια ηρ...

Βούδας

Εικόνα
Στην Ιαπωνία με τον καλόγερο Geisha & Cat ⇱ 🏯 In Japan with the monk (...) —Κι έπειτα έρχεται ο πιο δύσκολος, ο πιο μυστικός, ο ανώτατος κήπος που δεν έχει μήτε δέντρα μήτε πέτρες μήτε ιδέες. —Αγέρα μονάχα; —Μήτε αγέρα. —Και πως λέγεται αυτός ο κήπος; —Βούδας. Βούδας! Η λέξη έπεσε σκοτεινή και γλυκιά σα στάλα μέλι. Δεν ένιωσα ποτέ στη ζωή μου μια ευτυχία τόσο γαλήνια και έντονη. "Ο Θεός είναι σκιρτημός καρδιάς και ήπιον δάκρυ" - αυτός ο λόγος του Βυζαντινού μυστικού γλίστρησε μέσα στο στήθος μου και το γέμισε βεβαιότητα. Είχα μακάρια βυθιστεί στο μηδέν του Θεού.Μια μακαριότητα ασάλευτη και τέλεια. Αυτό είναι η αθάνατη ζωή; Κανείς δεν τη ξέρει! Μα κείνη τη στιγμή, σ' αυτόν τον κήπο της μοναξιάς, σαν έντομο πιασμένο στο κεχριμπάρι, ένιωθα να με ποτίζει μια ακίνητη ευδαιμονία.  Και ξαφνικά,τη στιγμή την πιο αναπάντεχη, μόλις ο καλόγερος άφησε να πέσει από τα χείλη του η λέξη Βούδας, αυτή η βραχνή και κραυγή που ξέσκισε την καρδιά μου: Βοήθεια ! Ο καλόγερος είχε χαθεί...

Συνοικία Βρυσάκι

Εικόνα
Βρυσάκι μια χαμένη συνοικία Άρτεμις Χατζηγιαννάκη - Βρυσάκι, Πλάκα ⛲ Vrysaki a lost neighbourhood Άρτεμις Χατζηγιαννάκη "Βρυσάκι" Αναζητώντας τη χαμένη συνοικία H εικαστικός Άρτεμις Χατζηγιαννάκη και ο δημοσιογράφος - συγγραφέας Νίκος Βατόπουλος παρουσίασαν την έκθεση με τίτλο " Βρυσάκι Αναζητώντας τη χαμένη συνοικία " στο μουσείο "Λουτρό των Αέρηδων". Η έκθεση αυτή ανέδειξε την ανθρωπογεωγραφία της παλιάς χαμένης συνοικίας των Αθηνών η οποία βρισκόταν στον χώρο που καταλαμβάνει σήμερα ο αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Αγοράς. Το "Βρυσάκι" απαλλοτριώθηκε και κατεδαφίσθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1930 για τις ανάγκες των ανασκαφών που διηύθυνε η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών αλλιώς γνωστή ως Αμερικανική Αρχαιολογική Εταιρεία. A ντικείμενα από τις συλλογές του Μουσείου συνδιλέγονται με τις υδατογραφίες (aquarelles) της εικαστικού Αρτέμιδος Χατζηγιαννάκη, με σκοπό να ζωντανέψουν πτυχές από την καθημερινότητα στο Βρυσάκι και την ευρύτερ...

Έξι νύχτες στην Ακρόπολη

Εικόνα
Έξι νύχτες στην Ακρόπολη Ακρόπολις - Καρυάτιδες, Ερεχθείον 🌕 Six nights at Acropolis Νύχτες και μέρες, έργα και ημέρες στην προπολεμική Αθήνα: Όταν η καθημερινότητα ανυψώνεται σε ένα σουρεαλιστικό τοπίο παύει να είναι μονότονη και σκονισμένη αποκτά τη μαγεία ενός απίστευτου μύθου που με λαχτάρα προσμένεις να φθάσεις στο τέλος του το οποίο θα είναι κι αυτό ακατανόητο αλλά άκρως γοητευτικό όπως άλλωστε όλη η ιστορία... Γιώργου Σεφέρη νεανικές περιπλανήσεις σε ένα εσώτερο εγώ. Έξι νύχτες στην Ακρόπολη Από τα νεανικά έργα του Γιώργου Σεφέρη ξεχειλίζει από τον πλούτο των συναισθημάτων ενός νέου του Στράτη που με την παρέα του περνούν τα βράδια στην Ακρόπολη και όχι μόνον. Μια μπερδεμένη ετερογενής παρέα με κοινό χαρακτηριστικό την ιδιομορφία ή και την εκκεντρικότητα των χαρακτήρων όλοι πάντως διαποτισμένοι από την ποιητική διάθεση που φέρνει η νεανικότητα και η αναζήτηση της ομορφιάς της ζωής που χρειάζεται πολλές φορές να σκύψεις μέσα στη μελαγχολία και την απογοήτευση για να τη βρεις...

Το ευχαριστημένο

Εικόνα
Το Ευχαριστημένο (οι δικοί μου άνθρωποι) Η Μαρίνα Καραγάτση με τον πατέρα της Μ. Καραγάτση The Pleased Το Ευχαριστημένο ή "Οι δικοί μου άνθρωποι" Το Ευχαριστημένο - Μαρίνα Καραγάτση Η Μαρίνα Καραγάτση δανείζεται τα λόγια προσφιλών της προσώπων και τους ξαναδίνει φωνή. Με τρεις παράλληλους μονολόγους μιας ανοιξιάτικης μέρας του 1950 και ένα θεατρικό μονόπρακτο μιας ανοιξιάτικης μέρας του 2006 αναπλάθει βιώματα και ενδόμυχους συλλογισμούς του Καραγάτση, του αντιπροσωπευτικότερου ίσως συγγραφέα της γενιάς του, της Λασκαρώς, καρτερικής και δυνατής υπηρέτριας του σπιτιού, και της γιαγιάς Μίνας, μιας αρχόντισσας της Άνδρου. Σιωπηλή, αλλά διαρκώς παρούσα, η μητέρα της - η Νίκη Καραγάτση, η ζωγράφος που παραμένει με την ευαισθησία και τους χαμηλούς της τόνους πάντα επίκαιρη. Μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας ξαναζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή. "Το Ευχαριστημένο" - Μαρίνας Καραγάτση εκδ. Άγρα 🥰 😞 Η Μαρίνα Καραγάτση κόρη του συγγραφέα Μ. Καραγάτση και της ζωγράφου Νίκ...